Azi prezint un film: Le concert, de Radu Mihaileanu.
Pentru ca am ras. Uite asa, pur si simplu :-) Dar si pentru ca m-a facut sa plang. Asa cum nu am mai plans de mult timp. De foarte mult timp. Fara sa ma pot opri. Cu lacrimi continue. Cu ochi rosii la sfarsit, pe care nu ii puteam ascunde. Cu batiste terminate si pierdute dupa.
Intr-o dulce curgere Tchaikovsky...
No comments:
Post a Comment